Als ik mn huid kan redden door te liegen zal ik het niet laten
Als ik marteling kan voorkomen door mn vrienden te verraden
Dan doe ik dat
Want ik ben bang

Als ik crepeer van de honger en nergens voedsel vind
Grijp ik het laatste sneetje brood uit de handen van een kind
Want ik moet eten
En ik wil niet dood

Ik ben aardig en charmant als mn maag is gevuld
Maar als de nood te hoog is verlies ik het geduld
En pak ik wat ik krijgen kan laat ik de beschaving los
En word ik als een hongerige wolf in het bos

Als iemand mij iets aandoet dan sta ik hem naar het leven
Tot ik wraak genomen heb pas dan kan ik vergeven
Ik ben niet grootmoedig
Ik ben maar klein

Wie me kan geven wat ik nodig heb praat ik naar de mond
Ik huigel en ik kruip op mn knieen door de stront
Het kan me niet schelen
Ik ben geen held

Maar wacht maar tot ik daar ben daar waar ik wil zijn
Waar niemand me kan raken veilig voor de pijn
Tot die tijd zal ik likken en trappen waar het moet
Met mn handen naar de hemel tot m'n enkels in het blo